آدرین فان بورن پس از طی 626 کیلومتر طی دو روز، و در مدت زمان 7 ساعت و 57 دقیقه و 29 ثانیه، برنده مرحله ماراتونی داکار امسال شد و در رده‌بندی سراسری نیز به جایگاه سوم صعود کرد. او که در پایان مرحله 1 مسابقات در جایگاه دوازدهم رده‌بندی سراسری بود طی روزهای گذشته توانست گام به گام موقعیتش را ارتقاء ببخشد. توبی پرایس (از KTM) و ریکی برابک (از Honda) به ترتیب در جایگاه دوم و سوم قرار گرفتند. کل مسافت این مرحله که از الشبیطه شروع شده و به همین شهر ختم می‌شد 835 کیلومتر بود.

با توجه به سطح دشواری مرحله 6 تعجبی ندارد که برخی از چهره‌های نام‌آشنای رالی، اسکایلر هاوس، جُوان باردا بورت، و میسون کلاین مجبور به کناره‌گیری شدند. ماراتون چهل-و-هشت ساعته این مرحله صبح روز پنجشنبه در الشبیطه در ربع الخالی (ربعِ خالی از سکنه صحرای عربستان) آغاز شد. رقابت‌ِ روز نخست در ساعت 4 بعد از ظهر به پایان رسیده و هر یک از ریسرها خود را به نزدیک‌ترین استراحتگاه صحرایی رسانده و شب را در آنجا سپری کردند تا روز بعد ادامه مسیر را بپیمایند. و قاعدتا آنها که طی روز نخست مسافت بیشتری را طی کرده بودند در روز دوم کار آسان‌تری پیش رو داشتند. 12 ریسر که از روز نخست از بقیه پیش افتاده بودند شب را در CP4 گذراندند. در طول مرحله 6، ریسرها به خدمه دسترسی نداشتند و آنها که دچار مشکل فنی می‌شدند خود می‌بایست مشکل را برطرف کنند، بی آنکه به اینترنت یا حتی تلفن دسترسی داشته باشند.

معروف است که داکار به انسان درس زندگی می‌‌دهد و درس مرحله 6 را احتمالا باید «پشتکار در پیگیری اهداف» نام نهاد. پابلو کوینتانیا، برنده مرحله 5، در روز نخست چنان تخته گاز رفت – عمدتا به خاطر دشواری حرکت در شن‌های نرم - که بنزینش در کمتر از 200 کیلومتر ته کشید و از آنجا که از بین ریسرهای پیشتاز کسی حاضر نبود بنزینش را با او شریک شود مجبور شد یک ساعت و نیم منتظر بماند تا بتواند از یکی از ریسرهای پایین رده‌بندی سراسری کمک بگیرد. رومن دومونتیه هم از دیگر ریسرهایی بود که بنزین کم آورد؛ آن هم – چنانکه می‌گویند- 2 کیلومتر بعد از آخرین سوخت‌گیری. اسکایلر هاوس هم بعد از طی فقط 39 کیلومتر از مسیر مخصوص به مشکل فنی خورد و از داکار کناره‌گیری کرد. در پایان روز نخست، 12 ریسر، و سریع‌تر از همه فان بورن و ریکی برابک، توانستند از محدوده 513 کیلومتری نقطه F عبور کرده و در موقعیت پیشتاز قرار گیرند. کار این عده در روز دوم خیلی آسان‌تر بود چون فقط نزدیک به 100 کیلومتر تا پایان مرحله در پیش رو داشتند. آنها در روز دوم تقریبا ساعت 8 و نیم صبح به خط پایان مرحله رسیدند و تازه آنوقت بود که به خدمه تعمیراتی، غذای درست و حسابی، دوش حمام، و توالت دسترسی پیدا کردند. پس از استراحت روز شنبه، مرحله 7 در روز یکشنبه برگزار می‌شود.

صحبت‌های آدرین فان بورن پس از پیروزی در مرحله 6:

«دیروز خیلی گاز دادم و از همه رقبای اصلی‌ام جلو زدم ولی متوجه شدم که دیگه بنزین چندانی تو باک نمونده، اینه که سرعت رو پایین آوردم. فکر کنم بقیه هم دچار همین مشکل شدند چون کسی نتونست بهم برسه. موتور رو گذاشتم رو مود اقتصادی و بعدش هم جوری روندم که مجبور نشه زیاد بنزین بسوزونه. فکر می‌کنم تکنیکی که تو رالی له توکه (Le Touquet) یاد گرفتم اینجا به دادم رسید. این مرحله به لحاظ جسمانی خیلی سخت بود ولی تونستم از توانایی‌هام به نحو احسن استفاده کنم چون تو این حوزه خیلی کار کردم. خوش دارم کمی رنج ببرم، نمیشه ورزشکار تاپی باشی و از رنج کشیدن فراری باشی.»

رده‌‌بندی نفرات برتر بخش موتورسیکلت (مرحله 6)

رده‌بندی نفرات برتر بخش موتورسیکلت (سراسری)