پایان مسابقات 2020 موتوجیپی در پرتغال هم برای تیم کیتیام و هم برای اولیویرا خوشایند بود. دیشب در آخرین مسابقه فصل (پانزدهمین مسابقه بزرگ)، میگل اولیویرا دست به کار بزرگی زد و از ابتدا خواست خود برای اولین قهرمانی را نشان داد. امسال مسابقات بسیار فشرده برگزار شد و موتورسواران فرصت چندانی برای تجدید قوا نداشتند.
عملکرد تیم کیتیام در کل فصل نسبت به سالهای گذشته اندکی بهبود یافته بود و این نشان از بالا رفتن جزئیاتی در کارکرد موتورهای کیتیام و تلاش اعضای تیم بوده است. علاوه بر میگل اولیویرا، پل اسپارگارو در مجموع برای کیتیام بهترین بود و جایگاه پنجم مجموع را بدست آورد و برد بیندلر در اولین حضور خود یک قهرمانی بدست آورد و در مصاف با بزرگان مسابقات موتوجیپی، مقام یازدهم را از آن خود کرد.
اولیویرا دیشب سر از پا نمیشناحت؛ زیرا که این قهرمانی در خانهاش (پرتغال) رقم میخورد. این در حالی بود که بیشتر موتورسواران فصل بعد راهی تیمهای دیگر خواهند شد – موضوعی که جو مسابقه را کاملا احساسی کرده بود–.
نخستین موفقیتهای بزرگ میگوئیل الیویرا به سالهای 2005 و 2006 برمیگردد، سالهایی که قهرمان مینی جیپی پرتغال شد. در 2009 سوم شد و در 2010 با شکست دادن ماوریک وینالس به مسابقه فینال فصل راه یافت اما نهایتا فقط با دو امتیاز اختلاف دوم شد. در 2011 برای نخستین بار در مسابقات قهرمانی جهانی شرکت کرد. درسال 2016، به استخدام تیم ردبول کیتیام در آمد. فصل مسابقات موتو3 برای این ریسر پرتغالی با آغاز دشواری همراه بود اما او در دو مسابقه به پیروزی رسید، هرچند که از بخت بد او در آلمان دچار شکستگی استخوان مچ دست شد. در پایان جیپی انگلیس ، دنی کنت 110 امتیاز از الیویرا پیش بود اما این موتوسوار کیتیام به طرزی باورنکردنی به کسب چهار پیروزی و دو مقاوم دومی در شش مسابقه آخر نائل شد و توانست خود را به راند نهایی رسانده و در مجموع دوم شود. الیویرا عملکرد درخشانی در فصل 2017 داشت چرا که تیم به نخستین پیروزیاش دست یافت، دائما اسباب زحمت رقبا بود و نهایتا هم به مقام سوم رسید. الیویرا در 2018 نیز همچنان تهدیدی جدی به شمار میآمد و در نبردی که بر سر عنوان قهرمانی در گرفت الیویرا نهایتا به مقام دوم دست یافت.
.
.
.
.
.